De biografie van Rob Verbeek uit Hoogland leest als een spannende roman. Arie van den Heuvel, de voormalig hoofdredacteur van De Bewaarsman, beschrijft de levensloop van onze dorpsgenoot in kleurrijke taal. Het verhaal begint in de oorlog, staat vol gedichten en vindt zelfs een weg naar het Palais du Louvre in Parijs.
De Historische Kring Hoogland (HKH) en de Vereniging Dorpsbelangen slaan de handen ineen. De komende tijd publiceren we iedere maand een artikel over de geschiedenis van ons dorp. Dit keer de levensgeschiedenis van Rob Verbeek.
‘De Bewaarsman’ is het tijdschrift voor leden van de Historische Kring Hoogland. Het magazine verschijnt eerst op papier en twee jaar later op de website. In de laatste online-versie staat het bijzondere verhaal over Rob Verbeek, levensgenieter, dichter, fotograaf en wijnhandelaar. Een geschiedenis vol smeuïge anekdotes.
Oorlogskind
Foto genomen tijdens de verbouwing van het huis Hamseweg 68. Rob Verbeek trekt de kar met grote broer Ton, 1951. (collectie fam. Verbeek)
Rob Verbeek wordt in 1942 geboren aan de Hamseweg. Hij is een peuter aan het eind van de oorlog en verwondert zich over van alles.
Direct na de bevrijding mag hij met zijn vader mee in de auto. Op de Nijkerkerstraat passeren ze geallieerde soldaten. ‘Kijk’, zegt zijn vader, ‘Engelsen!’ Rob is enorm onder de indruk, want hij verstaat ‘engelen’ en heeft de indruk dat ze rechtstreeks onderweg zijn naar de hemel.
De kostelijke anekdotes zijn talrijk in de biografie. Nog een voorbeeld van net na de oorlog. Vader Willem bezoekt zijn patiënten per auto en Rob vindt het geweldig om mee te rijden. Zo komen ze bij een boerderij waar een kettinghond met ontblote tanden heen en weer rent, grommend en blaffend. Achteraf blijkt dat zelfs de boer zo bang is voor deze herdershond dat hij de voerbak met een bezem binnen bereik van de agressieve waakhond schuift. Rob krijgt de opdracht om in de auto te wachten tot vader terugkomt. Groot is de schrik als vader Willem bij terugkomst het portier opent en er zes puppy’s op de zitting liggen met een heel blij zoontje ernaast. Kleine Rob heeft de kleintjes één voor één langs de moederhond heen uit het hok gehaald.
Doktersgezin
Rob heeft vier broers en zes zussen. Hij is de vijfde telg uit een gezin met elf kinderen. Iedere zondag gaat het gezelschap lopend of fietsend naar de Sint Martinuskerk. Rob herinnert zich dat pastoor Hendriks met krakende schoenen van achteren door het middenpad naar voren schreed. Dan prevelden ze braaf met het missaal onder de neus om vervolgens gekke bekken te trekken als de pastoor voorbij was.
Rob gaat naar de Middelbare Handelsschool in Amersfoort aan de Hellestraat (al lang geleden gesloopt, red.). In 1961 moet ‘ie voor 24 maanden in militaire dienst. Dit is voor hem het definitieve vertrek uit Hoogland.
Na zijn diensttijd studeert hij aan de Hogere Landbouwschool Roermond (tegenwoordig HAS Hogeschool). Hij woont daar op kamers. In april 1966 volgt een stage in Frankrijk, in Bras-sur-Meuse, in de buurt van Verdun.
Frankrijk
Mazagran, het café met Vichyreclame, waar het in 1966 allemaal begon: de passie voor de geschilderde muurreclames! (collectie Rob Verbeek)
Rob gaat er op zijn motor, de AJS 350 cc met zijspan, heen. Op een vrije zondag toert hij in de omgeving en belandt in Mazagran ten noordoosten van Reims bij een kruispunt waar zes wegen op uitkomen en waar alleen een café staat. Bij de ingang zitten een paar mannen aan een tafeltje met een drankje. Rob wil indruk op hen maken met zijn AJS, welke afkorting hij doorgaans uitlegde als ‘Alle Jezus Snel’. Hij rijdt de zanderige parkeerplaats op, remt op het achterwiel en gooit tegelijkertijd het stuur om naar links. Dit alles met de bedoeling om in een stofwolk 180 graden te draaien en uitermate cool tot stilstand te komen. Maar hij ziet een half ingegraven spoorbiels over het hoofd, met als resultaat een krom zijspanwiel. Omdat reparatie pas de volgende dag kan plaatsvinden, heeft Rob alle tijd om het café eens goed te bekijken. En zo valt hem de enorme muurschildering op, een reclame voor Vichy (bronwater). Dit krijgt vanaf 1986 een ongekend gevolg.
Wijn en reizen
Tussen 1966 en 1972 werkt Rob bij verschillende wijnbedrijven in zowel Frankrijk als Zuid-Nederland. In 1972 waagt hij de stap om een eigen wijnhandel te beginnen in een boerderij in Merum, even onder Roermond. Hij gaat veel op-en-neer naar Frankrijk om bijzondere wijnen in te kopen. De reizen zijn ook een aanleiding om belevenissen vast te leggen in verhalen over het Franse leven en om daarnaast reclamemuurschilderingen te fotograferen.
Rob is de geschilderde reclame-uitingen op gebouwen langs de Franse Routes Nationales vanaf 1986 systematisch gaan fotograferen en documenteren. Dit betekent dat hij elk fotorolletje en elke foto een nummer geeft, maar ook titel, datum, wegnummer, plaats en de coördinaten van de Michelin-wegenatlas noteert.
Musée des Arts
Op 64-jarige leeftijd, in 2006, vindt Rob dat het mooi is geweest en verkoopt hij zijn wijnhandel. In de jaren daarna begint hij zich af te vragen wat hij wil doen met zijn collectie van ruim 2.000 gefotografeerde en minutieus gedocumenteerde Franse reclamemuurschilderingen. Er volgen eerst een paar exposities en uiteindelijk blijkt in 2012 het Musée des Arts Décoratifs in het Palais du Louvre in Parijs buitengewoon geïnteresseerd in de collectie.
Rob Verbeek is ook creatief. Hij schrijft veel gedichten, waarvan een aantal is overgenomen op de website van de Historische Kring Hoogland.
polder arkemheen
de oude componist
zat in het hoge bermgrasgrutto’s en leeuweriken
buitelden
schallend en schetterend
over de notenbalkenhet was olivier messiaen
want luisterend naar zijn muziekruik ik vers gemaaid gras
zie ik paarden hooikarren trekken
fiets ik hete wind door mijn haren
zal ik gaan blitsen voor de meiden
achter de dijkhoewel het inmiddels
veertig jaren later is
en midden in de winter
Lees de zeer uitgebreide biografie van Rob Verbeek op de website van de Historische Kring Hoogland.